ریودوژانیرو زیباترین ابر شهر دنیاست و دومین شهر بزرگ برزیل و به جرات می توان گفت که حتی سفر یک ماهه برای بازدید از تمام دیدنی های ریو فرصت کمی می باشد. ریو یکی از بهترین مکان ها برای آشنایی با زندگی مردم آمریکای لاتین است. مجسمه معروف مسیح (Cristo)، پارک جنگلی تیجوکا، کارناوال های ریو، کوه معروف کله قندی(Pão de Açúcar) ، سواحل رویایی از جمله ساحل معروف کوپاکابانا (Copacabana) و محله لاپا از جمله جاذبه های معروف ریو می باشد. دیدن منظره شهر ریو، کوه جنگلی Tijuca ، ساحل ایپانما و کوپاکابانا در اقیانوس اطلس از بالا با پرواز پاراگلایدربدون ترس حتی برای مبتدیان حسی فراموش نشدنی می باشد.
مجسمه مسیح که ارتفاع آن ۳۹٫۶ متر و طول دست های آن ۲۸ متر است در ارتفاع ۷۱۰ متری نوک کوه کورکووادو ساخته شده است و وزن آن حدود ۶۳۵ تن است. مجسمه مذکور حالت ایستاده عیسی مسیح را در حالیکه دستان خود را کاملاً باز کردهاست نشان میدهد که این حالت نشان دهنده پذیرش همه انسانها در آغوشش است. پروسه ساخت این مجسمه از دهه ۱۹۲۰ شروع شد و پس از ۱۱ سال به پایان رسید این مجسمه به عنوان پنجمین مجسمه بزرگ مسیح در دنیا شناخته شده است و چهارمین تندیس بزرگ جهان است و بهعنوان یکی از عجایب هفتگانه جدید شناخته می شود .
کوه کله قندی یا شوگر لوف (Sugarloaf Mountain) با ارتفاع ۳۹۶ متر یکی از مهمترین جاذبه های گردشگری برزیل به شمار می رود.کوهی در دهانه خلیج گوانابرا در شبه جزیره ای که در اقیانوس اطلس واقع شده. نام این کوه از شکل آن که شبیه کله قند میباشد گرفته شده است. بهترین راه رسیدن به این کوه استفاده از تله کابینی شیشه ای است که گنجایش ۶۵ نفر را دارد و مسیری ۱۴۰۰ متری بین قله پائو دی آکوکار و کارا دی کائو را در هر ۲۰ دقیقه طی میکند و مسافران را به بالای این کوه انتقال میدهد.برای رسیدن به بالاترین نقطه این کوه لازم است دوبار تله کابین خود را عوض کنید. نخستین ایستگاهی که در مسیر بالا رفتن به قله به آن می رسید ، کوه اورکا نام دارد که ارتفاع آن حدود ۲۲۰ متر بالاتر از سطح دریا می باشد . از این نقطه تله کابین را عوض کرده و در نهایت به بالای کوه کله قندی می رسید.خط اصلی تله کابین در سال ۱۹۱۲ ساخته و در سال های ۱۹۷۲ و ۲۰۰۸ بازسازی شده است. تله کابین جالب این کوه، نمایی پانوراما و زیبا از شهر ریو دو ژانیرو را به مسافران ارائه میدهد.
چشم انداز چینی یکی دیگر از جاذبه های ریو است که در بالای تپه است که باغ گیاه شناسی (Jardim Botanico) را به پارک ملی و جنگل Tijuca متصل می کند قرار دارد و چشم انداز بسیار زیبایی از شهر را می توان نظاره کرد.
این پارک یکی از بزرگترین باغ های گیاهشناسی استوایی دنیا و یکی از زیباترین و محافظت شده ترین فضاهای سبز شهر ریو است، 140 هکتار مساحت دارد و در کوهپایه کورکووادو قرار گرفته است و با 6000 گونه مختلف گیاهان و درختان استوایی و نیمه حاره ای و با 900 گونه درخت نخل، نمونه ای کامل برای نشان دادن تنوع گیاهی بزریل است.این باغ در اوایل دهه ی 1800 ساخته شد و دارای نمونه های رشد یافته ی بسیاری مانند خیابان هایی از درختان نخل قوی می باشد. گروه گردشگران برای مشاهده ی 600 گونه ارکیده به این پارک می آیند. همچنین شامل تعدادی بنای تاریخی، چشمه ها و ویژگی های دیگر مانند باغ ژاپنی، یک برکه پر از نیلوفرهای آبی و موزه ی محیط زیست می باشد.
کلیسای جامع ریودوژانیرو توسط ادگار فونسکا و در شمایل و معماری مدرن و جدید در سال ۱۹۷۶ ساخته شده است. این کلیسا ظاهری هرمی شکل و چشمگیر دارد که با شیشههای رنگی تزئین شده است. و درب اصلی آن از ۴۸ پلاک برنزی با لوح های نقش برجسته تشکیل شده است و زیبایی داخلی آن شامل پنجره هایی بزرگ با شیشه های رنگی می باشد همچنین در زیرزمین آن موزه هنر مقدس قرار دارد که شامل کلکسیون مجسمه ها، دیوارنقش ها، تابلوهای هنری و خطوطی میباشد که برای غسل تعمید شاهزاده های خانواده سلطنتی پرتقالی بکار می رفت.
محله لاپا در بخش مرکزی شهر ریو قرار دارد، و زمانی منطقه ی فواحش در برزیل بوده است. امروز ، این محل برای زندگی شبانه و پر جنب و جوشش شناخته شده است. این محله پر از کافه همراه با موسیقی و رقص است که در شب های آخر هفته به خیابان ها کشیده می شود. قدمت معماری محله به دهه ی 1800 برمی گردد که مجسم کننده ی منظره ای زیبا می باشد.اینجا مکان مناسبی برای ملاقات با دوستان می باشد و شهروندان ریو الگوی غذای محلی هستند،که کوکتل ملی را با نیشکر،مشروب قوی و لیمو ترش درست می کنند. اسکادِریا سِلارُن، مجموعه ی معروفی از پله های متصل شده به هر دو محله ی لاپا و سانتا ترزا است.
استادیوم ماراکانا (Maracna)، که به صورت رسمی با نام استادیوم ماریو فیلیو (Mario Filho) شناخته میشود، بهعنوان ورزشگاه اصلی رقابتهای جام جهانی ۱۹۵۰ ساخته شد.این ورزشگاه زمانی بزرگترین استادیوم دنیا بود و تجربهی حضور ۲۰۰.۰۰۰ تماشاچی در بازی فینال جام جهانی ۱۹۵۰ را در سابقهی خود دارد. این ورزشگاه در تاریخ ۱۶ ژوئن ۱۹۵۰ با بازی دوستانهی تیمهای منتخب ریو دو ژانیرو و سائو پائولو رسما افتتاح شد.هشت روز پس از بازی افتتاحیه، ماراکانا میزبان بازی افتتاحیهی جام جهانی ۱۹۵۰ بین برزیل و مکزیک بود که برزیل موفق شد با نتیجهی ۴ بر ۰ به پیروزی برسد. در دههی ۱۹۹۰ اتفاق مرگباری در استادیوم ماراکانا رخ داد و پس از آن اقدامات اساسی برای ایمنسازی ورزشگاه انجام گرفت و به همین دلیل ظرفیت ورزشگاه به شدت کاهش یافت. تنها مدت کوتاهی پس از این اقدامات، تمام جایگاههای ورزشگاه با صندلی تجهیز شدند.
بوزیوس در 170 کیلومتری ریو قرار دارد و به خاطر سواحل زیبا و مناظر الهام بخش و داشتن آب های شفاف و کریستالی از معروف ترین سواحل ریو می باشد. جذابیت این منطقه باعث ساخت ویلاهای لوکس و گرانقیمت شده است و تعداد زیادی از ثروتمندان و هنرمندان سرتاسر جهان مالک این ویلاها می باشند. سواحل سرسبز و دیدنی و خیابانهای پر شده با رستورانها، کافهها و بوتیکهای شیک، تنها بخشی از جذابیتهای این شهر هستند. ساحل غربی این شهر، بسیار زیبا بوده و دارای آب تمیز و ایدهآل برای شناست. درحالیکه ساحل شرقی، متصل به آبهای آزاد اقیانوس بوده و برای علاقمندان موج سواری و ورزشهای آبی مهیج مناسب است. دریانوری با استفاده از موتور جت و یا قایقهای بادبانی بسیار لوکس از تفریحات رایج در این منطقه است. همچنین علاقمندان به غواصی اوقاتی طلایی در این محل خواهند داشت
پتروپلیس که به شهر امپراتوری برزیل معروف است محل بسیاری از پادشاهان برزیل بوده و کاخ های سلطنتی بسیاری را در خود جای داده است . این شهر در فاصله ی یک ساعتی ریو دو ژانیرو قرار دارد . موزه ی سلطنتی پتروپلیس از جاذبه هایی است که نباید از دیدنش غافل شد . گلخانه ی کریستال پلاس ، کلیسای جامع پتروپلیس و کاخ ریونگرو از بناهای دیدنی شهر می باشند.
جهت ارتباط با کارشناسان ما برای رزرو تور در آماده سازی پکیج با ما تماس بگیرید.